balans

“Alles wat je aandacht geeft groeit”

De Dame Happynizers, Lovenizers , , , , , , , , , , 3 reacties

Het was een hectische maand met veel AANDACHT voor werk & gezin. Zo weet ik dat met veel energie & AANDACHT geven aan werk mijn energie ook groeit. Echter was het afgelopen maand te bond, daarbij heb ik mijn grens leren kennen. Ik ben juist voor mijzelf begonnen om een betere balans te vinden & oprechte AANDACHT geven aan dingen die voor mij belangrijk zijn: mensen, teams, bedrijven, familie & vrienden. Maar deze maand was ik 3 weken 4 dagen op reis om mensen verder te helpen in hun persoonlijke, leiderschap of team ontwikkeling. Waanzinnig mooi & dankbaar werk. Daarbij heb ik wel kunnen ervaren dat dit de grens was voor afwezigheid thuis. Ik lag in mijn hotelkamer te woelen & te malen: hier hebben wij niet 3 jaar lang onze stinkende best voor gedaan.. om vervolgens mijn mannen nachtenlang te moeten missen. Ik denk wel dat het heel goed is om te ontdekken & dingen juist wel te doen. Zo krijg je AANDACHT voor wat belangrijk voor je is & wat wel een goede belans kan zijn. Daarbij was het ook een bijzondere periode: een jaar geleden hebben wij eindelijk, na 3 jaar hard werken met vele dalen, onze Dominique mogen ontvangen. Het besef & de dankbaarheid kwamen deze maand nog meer binnen. Wellicht dat hierdoor mijn struggle ook groter was. Maar wat zijn wij blij met het mannetje & wat zijn wij blij dat we nooit meer dit traject hoeven te doorlopen. Genieten van elkaar, met AANDACHT voor de mooie ontwikkeling die onze kinderen doorlopen.

Dit zijn toch prachtige plaatjes, de natuur is zo mooi op dit moment. Alles staat vol in bloei, ik mag mijzelf rijk prijzen met het werk dat ik doe met dank aan Paul Slangen. Deze wand beklimmen met een een aantal mensen geblinddoekt om hen te laten ervaren hoe het is om de controle los te laten. Vervolgens boven in euforie aankomen omdat dit zo gaaf was. Met het mooie uitzicht over de Belgische Ardennen. AANDACHT geven geeft energie!

Voor de 1e verjaardag van ons mannetje hebben we speelgoed gegeven dat opnieuw AANDACHT krijgt. Zo zonde om alle plastic troep maar nieuw te blijven kopen, en ook de oudste is mega blij met de “nieuwe” zandbak! Echt een tip om bij cadeaus of benodigdheden voor de kids eerst Marktplaats of Vinted AANDACHT te geven. Nog een tip bij een kinder verjaardag: geen taart maar Profiterol oftewel soesjes met chocolade. Super snel & simpel te maken. Soesjes kopen (of als je veel tijd hebt zelf maken), chocolade smelten & overgieten van de soesjes. ziet er tocht net wat meer met AANDACHT uit dan een gekochte taart!

3 plekken in Rotterdam met extra AANDACHT:

  1. MARJORIE FERNANDES & LIFE AT GOODIEZ Waanzinnig mooie winkel met AANDACHT voor huis & kleding. Met AANDACHT voor Afrikaanse klederdracht gemixed met westerse moderne stylen. Prachtige kleding! Echt een aanrader voor iedere volgende jurk, jas enz.
  2. SUE ZOET ZONDER SUIKER alle producten zijn geraffineerde suikervrij, glutenvrij, lactosevrij, en vegan. Door “Heel Holland bakt” heeft dit toch meer mijn aandacht. Ik was echt benieuwd of vegan of andere alternatieven het “normale” zouden kunnen vervangen of zelfs overtreffen. Met de AANDACHT en zorg die dit restaurant aan haar producten geeft, heeft het mijn smaakpapillen doen verrassen! Echt bijzonder lekker gegeten & gedronken! Aanrader zijn de wentelteefjes van erwtenmeel, erwtenmelk & kokosroom.
  3. WARHAMMER SHOP Waar ik vroeger met een boog omheen liep, stond ik er nu binnen. Mijn zoon was gehypnotiseerd door de kastelen, forten & poppetjes. En ik was ook echt overrompeld door de spelmogelijkheden & het plezier. Veel leuker voor de kids dan AANDACHTig videogames spelen of filmpjes kijken. Dit is samen met je vrienden tig van mogelijke spellen spelen met poppetjes die je ook nog zelf in elkaar zet & verft. Je kunt het al spelen vanaf 8 jaar & met 2 kleine pakketjes kun je al een spel opzetten. Weg met de schermpjes & aan de slag met de poppetjes

Mijn auto geef ik veel te weinig AANDACHT deze is eigenlijk sinds dat ik kinderen heb veranderd in de loeder van de familie. Sinds de skivakantie had hij al geen fatsoenlijke schoonmaak beurt meer van binnen gekregen. Maar wat ben ik blij met BOB AUTOWAS & wel die in Schiedam. Nergens anders heb ik dit concept nog mogen ervaren: Auto op een rollerband rijden nadat hij helemaal van buiten door de wasstraat is schoongemaakt.. krijgt hij een volledige cleaning van binnen.. met als afsluiting een parfummetje. Op deze foto lijkt het wel alsof mijn auto weer glimlacht door de oprechte AANDACHT die ik hem heb gegeven 😉

“Alles wat je AANDACHT geeft groeit” ook leren over de geschiedenis, cultuur & de natuur. Dit hebben ze bij Castellum Hoge Woerd in de Meern super begrepen! Hele leuke plek voor jong & oud: theater, gratis experience museum over de oudheid & de opgravingen die zijn gedaan tijdens de nieuwbouw projecten. Kinderboerderij & natuur speeltuin. Hoe gaaf is dat: met een clubje jonge kereltjes in goed overleg & veel AANDACHT een dammetje bouwen. Echt een leuke plek om een dag zoet te zijn & aan het einde neem je een eigen gekweekte krop sla & een paar aardbeien mee. Hier kom je weer een beetje terug in de natuur & de basis. Door de informatie over de oudheid, de inspirerende voorstellingen & de leuke interactieve leerzame spelletjes voor kinderen. Daarbij was het eten ook super! Aanrader is de pizza! Ik kijk uit naar wat deze maand ons weer gaat brengen, waarbij ik jullie volgende maand meeneem in ons avontuur in Noorwegen.

Uitwaaien

De Dame Appetizers, Lovenizers , , , , , , , 1 reactie

De 1e maand “Rust” is voorbij gevlogen. Emoties schommelde alle kanten op en we gingen van hele hoge pieken naar hele lage dalen. Ik zal jullie weer meenemen.

Voor de kerst werden we dol enthousiast verrast: de test was weer positief. Zal het dan toch, zal het zo perfect zijn… door het besluit te nemen meer energie te brengen naar privé, dat er een wonder groeit in mijn buik? Maar met deze mooie, positieve & blije gedachtes kwam ook de twijfel, angst & onrust.

We gingen met kerst naar Oostenrijk wat deel 1 werd van uitwaaien. Heerlijk de berglucht, kaisersmarrn, wandelingen & skiën. Maar zal het nog leven? Is er nog actie in mijn buik? En ja hoor.. na een fantastische afdaling stond ik beneden aan de berg te drammen als een klein kind voor een zwangerschapstest. Op mijn skischoenen ging ik wandelen naar de apotheek.. 2 km berg op & berg af, maar die test moest er komen. Snel een berghut ingedoken en..  weer positief. Dit moet goed gaan, wat een feest!

Oud & Nieuw gevierd bij vrienden in Rotterdam. 12 uur voelde als uitwaaien deel 2, met de frisse wind in ons gezicht, namen wij afscheid van 2019.. op naar een super 2020, waar de mogelijkheden openliggen. Super excited om dit spannende jaar te gemoed te gaan, heel veel zin om alle uitdagingen aan te pakken!

En zo startte het:

  • bij de gyn zagen we hartactie, woehaaa het is echt goed!
  • Hatsa mijn eerste oefenklus binnen gehaald als “ZZP’er” -> conceptontwikkeling, promotie- & business plan voor een restaurant
  • Soepel ingeschreven bij het UWV

Nog geen 7 dagen van dit geluk kunnen genieten, bloedingen.. oh nee daar beginnen we weer. En ja hoor geen hart actie meer. daar trad uitwaaien deel 3 in: weg waaide de mooie toekomstbeelden van nr. 2. Weg waaide de hoop dat het lichaam het toch goed kon volbrengen, weg was de rust.

Gelukkig hadden we deze maand ook een afspraak met de specialist op het gebied van zwanger blijven prof. dr. Bloemenkamp . Wat een fantastisch mens, zij is op de hoogte van alle onderzoeken over de hele wereld op het gebied van miskramen. Daarnaast werkt zij super samen met mijn behandeld gyn, wat het proces ook versnelt. Alles maar dan ook alles wordt nu onderzocht: chromosomen, baarmoeder, stolling & immuniteit.

Dit voelde goed:

  • Onderdeel zijn van een onderzoek team i.p.v. patiënt
  • Gerichte onderzoeken i.p.v. door blijven modderen
  • Twijfel weggenomen: niet te oud -> onzin
  • Hoop gekregen: “het is mogelijk, geef niet op” is er gezegd

Overvol van kennis en indrukken liepen wij het ziekenhuis uit. Want jeetje.. dan besef je je ook, als je in het Wilhelmina Kinderziekenhuis loopt: wat hebben mensen het mega zwaar met ontzettend zieke kindjes. We mogen in onze handjes knijpen dat nr. 1 van ons zo goed gelukt is. deel 4 uitwaaien was om dit alles een plekje te geven. Met nog geringe energie (want deze miskraam was met teveel bloed verlies, waardoor mijn HB te laag was, waardoor ik aan een ijzer infuus heb gelegen) reden wij de volgende dag naar Utrecht. Samen, na een ochtend hard huilen, boosheid, blijheid, hoop, ongeloof en alle emoties door elkaar. Eindelijk een keertje eten bij Mr. Black And The White Ox wow wow wow. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n heerlijke burrata gegeten: burrata op toast met honing, gebrande cashewnoten, lauwwarme cherry tomaten en dun gesneden verse wilde tomaten. Wat een genot voor het oog & mond. Dit is uitwaaien: hoofd even helemaal bij de smaak, fantastisch echt een aanrader!

Het weekend gingen we naar Scheveningen Haven met z’n drietjes. Genieten van het gezin dat we nu zijn: een fantastisch leuk gezin, met een super ventje! Uitwaaien deel 5 op het strand. Heerlijk :neus vriest er bijna af, golven toren hoog & kijken naar de surfers die ze proberen te bedwingen. Dat is uitwaaien. Gedachtes en emoties genoeg ruimte gegeven en nu weer genieten van de mooie dingen. Wat is de natuur en het gezin toch prachtig! En als klap op de vuurpijl: heerlijke oesters met een wijntje bij Simones, want zo sluit je een mooie stranddag af.

Nu weer met frisse energie aan het werk voor mijn eerste oefenklus, het UWV en mijn gezin. De onderzoeken lopen, bloed is afgenomen & in februari horen we meer. Wij kijken uit naar 2020!

Hoe ga je van 100% naar 0%? Stoppen met de werkladder en het leven leven!

De Dame Happynizers, Lovenizers , , , , , , 3 reacties

happyspreuk

Daar zit ik dan, in de laatste paar dagen van mijn carrière bij mijn werkgever. Na een super tijd van 7 jaar hebben we besloten uit elkaar te gaan. En zo voelt het.. een echtscheiding.

Wat tot een maand of 4 geleden als een normale situatie leek, is nu eindig. Ik zal jullie even meenemen…

Sinds het afronden van mijn Master Cultuur Management in Antwerpen 13 jaar geleden heb ik non-stop gewerkt. Van het een rolde ik in het ander en klom verder op die werkladder. Uiteindelijk sinds september 2015 als directeur in de evenementenbranche verantwoordelijk voor een club van 60 man. Heel gaaf en super dat ik op mijn leeftijd (toen 33 jaar) deze mega uitdaging kreeg. Dat men het vertrouwen in mij had. Het hield in keihard werken maar ook super veel voldoening door het coachen en begeleiden van de managers, door de strategie samen met de eigenaren van het bedrijf te mogen bedenken enzovoorts enzovoorts. De balans was perfect! Energie haalde ik uit iedere minuut, werk / privé balans was bij mij geen vraag.

In 2015 getrouwd, in 2016 een zoontje en in 2018 de wens voor een 2e.. En dan verandert het leven. Wat altijd als “aan komen waaien” ging, ging ineens met tegenwind. Tot vorig jaar liep alles super: voor ons zoontje hadden we een perfecte oplossing -> voor ons  geen uitdaging met uit vergaderingen rennen en strakke opvangtijden. Wij konden nog steeds knallen op het werk en knallen / genieten thuis. Daar kwam vorig jaar verandering in.

We wilden graag gaan voor een 2e, en dat leek zo simpel want nr 1 was ook zo simpel gegaan. Geen complicaties, direct zwanger, met verlof en direct bevallen, geen hel en huilbaby. Dat is dit jaar wel anders, het wolkje leek steeds donkerder te worden. En dat voor iemand die bij alles het positieve eruit wil halen, al is het een les. Zo zei ik na miskraam nr 1: “Leerzaam: beide voetjes op de grond”. Bij miskraam nr 2: “Fijn dat we nu weten hoe mijn lichaam in elkaar steekt (een Uterus Bicornis) en waarom ons mannetje 4 weken te vroeg is geboren”. Maar intensief was het wel, want door de complicatie van de Uterus Bicornis (hartvormige baarmoeder) liepen de miskramen niet vlekkeloos, maar lange trajecten van ziekenhuis in en uit en afwachten tot het netjes allemaal weer opgeruimd was.

Daar kwam dus de eerste domper: fysiek werd ik minder krachtig, mijn mindset werd minder positief. En wat eerst moeiteloos ging, werd een opgave. Werk / privé? Dit werd: hoe plan ik ziekenhuisbezoeken om mijn werk, want die vergadering kan ik toch niet missen. Verkeerde balans dus.

Ook hier had ik met mijn werkgever een goede oplossing voor gevonden: een gesplitste rol. Waardoor de verantwoordelijkheid en druk af zou nemen. Maar het zat niet in de rol, het zit in mijn karakter. Ik ga er voor 100% voor en dat kun je niet naar 2 vaatjes brengen: er moet een balans zijn. En na miskraam nr 3 (met aansluitend nr 4) zag ik ook in dat ik meer tijd en aandacht naar privé moest gaan brengen. Echter kan minder tijd en energie brengen niet in mijn functie. Daardoor zijn mijn werkgever en ik op een nette manier uit elkaar gegaan en is mijn laatste dag donderdag aanstaande.

Ik wil My Dams de aankomende maanden niet alleen gebruiken om dit proces van mij af te schrijven, maar ook om te inspireren. Want wat gaaf: ik heb weer een leeg canvas voor mij, de zakelijke “handboeien” zijn af. Wat gaat 2020 ons brengen? Welke keuzes ga ik maken? Waar ga ik werken? Ga ik voor mijzelf beginnen? Is My Dams mijn toekomst.

Hoe leuk.. alles komt bij elkaar: wat in 2016 begon als een site voor “Hip Urban Ladies”, met als leus “live life to the fullest”, gaat nu over mijzelf. Ik ga het leven leven, van grote stad naar een klein stadje in de polder. Maar nog steeds vol enthousiasme in het leven en naar de toekomst!