Politiek

De Herfst van het samenwerken

De Dame Happynizers, Travelizers , , , , , 0 reacties

Ik verbaas me erover hoeveel COVID invloed heeft gehad op de wens tot samenwerken of elkaar opzoeken. Zo hadden we tijdens de COVID periode heel veel behoefte om elkaar te zien & samen te werken.. zo zijn we nu gewend geraakt aan thuis werken & met elkaar communiceren via een beeldscherm. Waardoor het contact meer transactioneel is dan echt de wens elkaar beter te begrijpen of naar nieuwe oplossingen te zoeken door de diversiteit aan zienswijzes.Zelf merk ik dat ik nog steeds bijna in mijn laptop kruip om de ander beter te begrijpen als er een afpsraak via Teams ingeschoten wordt & mij enorm stoor aan iemand die niet in de camera kijkt of überhaubt zichtbaar is. Dit probeer ik dan ook altijd bespreekbaar te maken, maar ook dat is lastiger online dan offline: elkaar feedback geven of aangeven wat je nodig hebt om de samenwerking te verbeteren.

Om goed te kunnen samenwerken ben ik toch echt van mening dat we de interesse in de ander niet moeten verliezen: ALLEEN GA JE SNELLER .. MAAR SAMEN KOMEN WE VERDER. Mischien ben ik wel te idealistisch ingesteld maar ik wil er een wedje op leggen dat als we meer moeite doen om de ander te begrijpen & denken in een win – win situatie in plaats van WHAT’S IN IT FOR ME we heel veel problemen op zouden kunnen lossen of in ieder geval minder complex en eenzijdig maken.

Zo springt bij mij nu de demonstraties op de A12 bij Den Haag voor de geest. Een schreeuw om aandacht voor een onderwerp dat doorslaat in focus op eigen belang zonder zicht op wat gebeurt er om mij heen. Of kijkende naar de politiek waarbij we iedere keer weer versnipperingen zien van partijen omdat de een toch net anders naar een onderwerp kijkt dan de ander.. En daar zit nou juist de kracht: door deze verschillende zienswijzen te herenigen & te kijken hoe een gezamelijke visie kan worden gevormd, waardoor we tot een beste oplossing komen. Lossen we het verschil nu met het versplinteren op door te verwijderen.

Vaak hoor ik dat we naast elkaar werken ipv samenwerken. Maar maakt dat de kwaliteit van je werk beter? Of maakt dat het werken leuker? Ik heb daar hele sterke twijfes over: de mens is een sociaal wezen.

Over sociaal wezen gesproken, hierbij wat inspiratie om het samen zijn te stimuleren, want alleen… is maar alleen. Alleen worden gedachtes waarheden in je hoofd, zonder spiegels voor te krijgen.

Doordat we een traditie hebben om ieder jaar met oma naar de Efteling te gaan is onze focus van: zoveel mogelijk attracties ervaren verlegd naar genieten van het rondwandelen door het prachtige park. Waanzinnig hoe de natuur samensmelt met de attracties van het park. Genieten doen we van alles bloeit en groeit in het park! Daarnaast genieten we van de gezichten van de jongens & hoelang ze naar een beeld in het sprookjesbos kunnen staren, genieten in alle rust!

Met mijn oudste vriendinnetje 24 uur weg gaan omdat een heel weekend lastig is met de kids, kozen we ervoor om op vrijdagavond na het eten van de kids weg te rijden & te overnachten in Lelystad. Bij hotel de Lange Jammer, grappige naam ook omdat het ons een lange tijd niet lukte om de rust voor elkaar te nemen & een heerlijk kneuterig plekje: de oude huisjes van de mannen die Flevoland opgebouwd/ opgespoten hebben. S’ochtends een heerlijk vers ontbijtje en toen vroeg op de boot naar de Marker Wadden. Wow wat een prachtige ontwikkeling in het Marker meer! Het fijnste van het eiland is: is dat de boot pas om 14 uur weer terug gaat & je verplicht wordt te onthaasten. Rustig slenteren door de prachtige natuur & veel heel veel kletsen. Tof te merken dat je oudste vriendinnetje over veel dingen hetzelfde denkt. Heb je toch in de basis dezelfde normen & waarden meegekregen. Fijn ook om het verleden samen op te halen, om zo dingen van nu te relativeren & te genieten van wat we hebben.

Als laatste dit pareltje: de Tiengemeten & het Landbouwmuseum een heerlijke plek waar we terecht kwamen met een teamontwikkeling training. Gaaf om met elkaar de veerpont op te stappen. Fysiek met elkaar de boot opstappen op weg naar een betere samenwerking. Prachtig eiland met schitterende natuur, geschiedenis & leuk museum over de Lanbouw. Het leukste van dit museum: de vrijwilligers die het in stand houden & die ons zo warm ontvingen dat we hier zeker naar terug zullen gaan! Super liefdevol werden we ontvangen & de zoon van 1 van de vrijwilligers maakte de lunch klaar: waardoor deze nog lekkerder smaakte. Gaaf om deze dagen te mogen doen vanuit Presteren door Samenwerken, want ook in ons werk is samen een team verder helpen leuker dan alleen!

Ik hoor graag wat jullie mooie plekken & momenten zijn, waarbij de focus op de ander wordt gestimuleerd of waar we het menszijn net wat nietiger doet voelen omdat de natuur ons overweldigdt. Waardoor we onze frustaties en belangen meer kunnen relativeren.Tot de volgende blog!

Home sweet Home

De Dame Createnizers, Happynizers, Lovenizers , , , , 0 reacties

Bijzonder deze tijden: thuis met het gezin, straten leeg, veel zorgen in & over de wereld. Maar het brengt ook mooie dingen met zich mee.

Zo geniet ik daadwerkelijk iedere dag van het opgroeien van ons zoontje van 3,5 jaar. Leuk om met hem draken te verslaan, te tellen met 10 cijfers, boeken te lezen.. of zoals hij het zegt “Mama: zullen we samen chillen in de zon”.. Meneer pakt zijn stoel en een stapel boeken. Zo zitten we samen te lezen in de zon. Daarbij heeft hij ook de oplossing gebracht voor thuisbeweging met het hele gezin: elke dag voor het slapengaan hard dansen op.. jawel.. carnavalsmuziek.. 30 minuten volle workout.

Daarnaast met mijn man die ook 24/7 thuis aan het werk is, veel contact: spannende tijden, zijn werkgever had al een reorganisatie ingezet en ja wat betekent deze hele situatie nu voor de levensvatbaarheid van de organisatie. Maar het verbreedt ook weer je horizon: Waar zouden we ons voor in willen zetten? Waar zouden we kunnen bijdragen met onze kennis.

Zo dacht ik aan het begin van de Corona crisis: misschien kan ik wel bijdragen aan de logistieke uitdaging van de IC bedden in de zorg, en wel bij het crisis team van het Erasmus MC.. deze helden zijn dag in en dag uit bezig met de capaciteit van de bedden. Dit was iets, iets te hoog gegrepen: hiervoor heb je minstens 20 trouwe jaren bij het leger of het ziekenhuis moeten dienen. Dit was een gevalletje overschatten van je eigen kunnen.

Wij hebben onze roeping voor nu inmiddels gevonden: braaf naar de instructies van het RIVM luisteren: zoveel mogelijk thuis, 1 persoon boodschappen doen en puur voor een frisse neus en de conditie een wandeling. Want jeetje wat zijn wij als mens toch eigenwijs en smoezenmakers:

  • “Nee ik was wel naar t strand maar bleef buiten de paden, stom he dat mensen naar de stranden gaan.”..Wat doe je zelf dan?
  • “Ja we houden ons er ook echt strak aan, zaterdag wel lekker met vrienden gaan eten bij een ander stel.” ..Dat is naar mijn idee toch meer dan 3 personen op bezoek gaan?
  • “Nee ik blijf ook echt in thuis quarantaine omdat mijn vrouw het wel heeft gehad, maar ja ik stap in de auto en bij het bos stap ik uit de auto en maak dan een wandeling.” ..En hoe kun je vooraf weten of je niet anderen tegen komt in het bos?

Ben blij te horen dat de minister president wel aangeeft dat we over het algemeen braaf luisteren; biedt meer rust. Echt mega respect voor de ministers en het RIVM, 24/7 bezig zijn met de gezondheid, de toekomst en de economie van het land, besluiten nemen waarbij ieder land het net anders doet.. en daarbij nog de vragen moeten beantwoorden van Wilders & Baudet. Want jeetje wat zijn deze heren een kei in vragen stellen waar niemand op het moment dat de vraag gesteld wordt een antwoord op heeft. Hoe makkelijk is het om van de zijlijn alleen maar vragen te stellen. Geeft toch t gevoel dat je voor een moment weer naar een hockey- of voetbalwedstrijd aan het kijken bent.. de beste stuurlui staan aan wal.

Het voelt als een bezinningsperiode, want jeetje hoe wij met de wereld, de economie en met elkaar omgingen. We moeten zaken toch anders gaan doen. Ieder kan nu voor zichzelf bedenken hoe men na de strijd eruit wilt komen.