Uitwaaien

De 1e maand “Rust” is voorbij gevlogen. Emoties schommelde alle kanten op en we gingen van hele hoge pieken naar hele lage dalen. Ik zal jullie weer meenemen.

Voor de kerst werden we dol enthousiast verrast: de test was weer positief. Zal het dan toch, zal het zo perfect zijn… door het besluit te nemen meer energie te brengen naar privé, dat er een wonder groeit in mijn buik? Maar met deze mooie, positieve & blije gedachtes kwam ook de twijfel, angst & onrust.

We gingen met kerst naar Oostenrijk wat deel 1 werd van uitwaaien. Heerlijk de berglucht, kaisersmarrn, wandelingen & skiën. Maar zal het nog leven? Is er nog actie in mijn buik? En ja hoor.. na een fantastische afdaling stond ik beneden aan de berg te drammen als een klein kind voor een zwangerschapstest. Op mijn skischoenen ging ik wandelen naar de apotheek.. 2 km berg op & berg af, maar die test moest er komen. Snel een berghut ingedoken en..  weer positief. Dit moet goed gaan, wat een feest!

Oud & Nieuw gevierd bij vrienden in Rotterdam. 12 uur voelde als uitwaaien deel 2, met de frisse wind in ons gezicht, namen wij afscheid van 2019.. op naar een super 2020, waar de mogelijkheden openliggen. Super excited om dit spannende jaar te gemoed te gaan, heel veel zin om alle uitdagingen aan te pakken!

En zo startte het:

  • bij de gyn zagen we hartactie, woehaaa het is echt goed!
  • Hatsa mijn eerste oefenklus binnen gehaald als “ZZP’er” -> conceptontwikkeling, promotie- & business plan voor een restaurant
  • Soepel ingeschreven bij het UWV

Nog geen 7 dagen van dit geluk kunnen genieten, bloedingen.. oh nee daar beginnen we weer. En ja hoor geen hart actie meer. daar trad uitwaaien deel 3 in: weg waaide de mooie toekomstbeelden van nr. 2. Weg waaide de hoop dat het lichaam het toch goed kon volbrengen, weg was de rust.

Gelukkig hadden we deze maand ook een afspraak met de specialist op het gebied van zwanger blijven prof. dr. Bloemenkamp . Wat een fantastisch mens, zij is op de hoogte van alle onderzoeken over de hele wereld op het gebied van miskramen. Daarnaast werkt zij super samen met mijn behandeld gyn, wat het proces ook versnelt. Alles maar dan ook alles wordt nu onderzocht: chromosomen, baarmoeder, stolling & immuniteit.

Dit voelde goed:

  • Onderdeel zijn van een onderzoek team i.p.v. patiënt
  • Gerichte onderzoeken i.p.v. door blijven modderen
  • Twijfel weggenomen: niet te oud -> onzin
  • Hoop gekregen: “het is mogelijk, geef niet op” is er gezegd

Overvol van kennis en indrukken liepen wij het ziekenhuis uit. Want jeetje.. dan besef je je ook, als je in het Wilhelmina Kinderziekenhuis loopt: wat hebben mensen het mega zwaar met ontzettend zieke kindjes. We mogen in onze handjes knijpen dat nr. 1 van ons zo goed gelukt is. deel 4 uitwaaien was om dit alles een plekje te geven. Met nog geringe energie (want deze miskraam was met teveel bloed verlies, waardoor mijn HB te laag was, waardoor ik aan een ijzer infuus heb gelegen) reden wij de volgende dag naar Utrecht. Samen, na een ochtend hard huilen, boosheid, blijheid, hoop, ongeloof en alle emoties door elkaar. Eindelijk een keertje eten bij Mr. Black And The White Ox wow wow wow. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n heerlijke burrata gegeten: burrata op toast met honing, gebrande cashewnoten, lauwwarme cherry tomaten en dun gesneden verse wilde tomaten. Wat een genot voor het oog & mond. Dit is uitwaaien: hoofd even helemaal bij de smaak, fantastisch echt een aanrader!

Het weekend gingen we naar Scheveningen Haven met z’n drietjes. Genieten van het gezin dat we nu zijn: een fantastisch leuk gezin, met een super ventje! Uitwaaien deel 5 op het strand. Heerlijk :neus vriest er bijna af, golven toren hoog & kijken naar de surfers die ze proberen te bedwingen. Dat is uitwaaien. Gedachtes en emoties genoeg ruimte gegeven en nu weer genieten van de mooie dingen. Wat is de natuur en het gezin toch prachtig! En als klap op de vuurpijl: heerlijke oesters met een wijntje bij Simones, want zo sluit je een mooie stranddag af.

Nu weer met frisse energie aan het werk voor mijn eerste oefenklus, het UWV en mijn gezin. De onderzoeken lopen, bloed is afgenomen & in februari horen we meer. Wij kijken uit naar 2020!

Eén gedachte over “Uitwaaien

  • 26 januari 2020 om 12:48
    Permalink

    Ceciel. Super. Je neemt ons op een aangename en prettig leesbare wijze mee in jouw wereld en relativering. Complimenten.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *