Geen nieuws, is goed nieuws of moeten we meer vragen?

Poe wat vliegt de tijd.. zo is het nieuw jaar & zo ben je de klok weer een uur aan het verzetten. 2 keer knipperen & de weken vliegen voorbij.. herkennen jullie dit ook? Ik merk dat ik er meer last van heb, dan voor de lock down tijden. Lijkt wel of je echt weer moet wennen aan het leven vol afspraken & events. Of dat we er bewuster van zijn geworden: dat er ook een keuze is om iets wel of niet te doen. Alleen maakt het dat makkelijker of leuker? Overal heel bewust mee omgaan maakt het ook zwaarder. Daarnaast kan een event voor jezelf niet van toegevoegde waarde lijken.. terwijl je een ander er een heel groot plezier mee doet. En is dat niet nog leuker in het leven.. een ander blij maken? Ik zie dit ook bij mijn werk terug, veel mensen die aan het worstelen zijn met het leven na de lock down bijvoorbeeld met onderstaande vraagstukken:

  • Een gesprek voeren met een collega zonder doel of inhoud maar puur uit interesse in de ander vinden we lastiger
  • We zijn meer aan het vergelijken dan aan het verbinden binnen teams: kijken liever naar wat een ander doet, dan zelf de stap voorwaarts te zetten
  • We zijn in het privé leven ook minder mild & willen overal wat van vinden
  • Kijken liever naar wat heb ik nodig nu, dan wat is er nodig voor de toekomst voor elkaar: kijk alleen al naar hoe we stemmen

Ik zou zo graag willen dat we meer verbinden & nadenken over de toekomst: wat heeft een ander nodig van mij om een stap naar voren te kunnen zetten. Zo zet ik mij, naast de opdrachten die ik zakelijk doe, ook in voor de hockey club & voor stichting JINC. Op de hockeyclub merk ik echt de tendens: ik kom wat halen, want ik betaal ervoor: “De club moet het maar regelen” .. maar wie is die club? Waarom konden we ons vroeger wel beter ons inzetten voor een sportvereniging & verwachten we nu dat we ontzorgd worden? Het geeft ook voldoening om met elkaar de schouders eronder te zetten om bijvoorbeeld de diversiteit van sporten in de omgeving aantrekkelijk te maken.

Bij JINC (deze stichting strijdt samen met bedrijven en scholen voor een samenleving waar je achtergrond niet je toekomst bepaalt) merk ik onder de jeugd dat contact maken live & een ander onbaatzuchtig leren kennen, geleerd moet worden. Zo hadden we een “leren netwerken meeting”.. om hen beter voor te bereiden op de toekomst. Leren een gesprek aan te gaan zonder er direct zelf wat aan te hebben: maar oprecht geïnteresseerd in de ander. Ja en dat leer je niet door te gamen met je vrienden online, Tiktok filmpjes kijken of door te appen. Ik zou graag willen voorstellen om een vak live communicatie toe te voegen op de lagere- of middelbare school: hoe ga ik met de ander om. Hoop echt dat daar aandacht voor komt, zodat we weer meer leren om elkaar te spreken, er voor een ander te zijn & zonder oordeel of voorbedacht doel met een ander te praten.

Merk het ook bij mezelf: stuur snel een appje i.p.v. even de tijd nemen om te bellen of zelfs om langs te gaan. Zo zonde & het contact is zoveel leuker als ik dat wel ga doen. Nu is het behoorlijk eenzijdig & antwoorden we op een vraag of opmerking. Gisteren was ik met een vriendin naar de sauna, in alle rust af en toe kletsen, maar alleen al het samenzijn is zo heerlijk & fijn. Bij mijn zoontje merk ik het scherm tussen communicatie probleem.. als hij op z’n Ipad zit & ik vraag hem te stoppen: 1. hij hoort mij nauwelijks & 2. lijkt wel of hij dan boziger is om te stoppen, dan als ik dat vraag als hij buiten aan t voetballen is bijvoorbeeld. Ik denk echt dat het effect van online contact/ communicatie niet ten goede komen van de positieve energie & mind die we juist zo hard nodig hebben om alle vervelende dingen, die toch spelen in het leven, te kunnen opvangen. Weerbaarder worden door live contact.. klinkt gek toch!

Mooie live momenten die ik graag wil delen, waardoor jullie ook weer meer live momenten met elkaar gaan delen:

Waar wij eerder dachten dat een Wijncursus mogelijk wat “Snobistisch” kan zijn, hebben we 2 dagen genoten van de leuke & inspirende avonden onder leiding van Robert Verweij die ons het proeven bijbracht op een hele leuke & informele manier zonder poeha. Echt een aanrader! Wat echt waanzinnig was, was door de focus op het proeven leek het een beetje op mind fullness.. echt alleen bezig: wat proef ik. Hele gave ervaring! Wij gaan nu toch anders om met wijn: kopen 2 flessen wit bijvoorbeeld van hetzelfde huis om het verschil te proeven, of 2 zelfde druiven uit zelfde gebied om verschil te proeven.

We zijn de afgelopen 2 jaar met vrienden op skivakantie geweest. Allebei in ene eigen appartement, maar wel zo dichtbij dat samen eten ook kan. Of de kinderen die even willen spelen & als de kinderen naar bed zijn, de mogelijkheid om samen te borrelen. Ook dit jaar hebben we er weer van genoten! Veel gelachen, geskied & gewandeld. Prachtig met de kinderwagen, rugzak of slee met de de kleinste door winterwonderland & de oudste onderweg met zijn skiklasje tegenkomen. De kleine man was zo fan van zijn slee, dat hij ook daarin prima een dutje kon doen. Mocht je kleine kinderen hebben: de rugzak is een waanzinnig fijn item om mee te hebben met wintersport of andere actieve momenten! (ook via marktplaats mooie aanbiedingen)

Ontzettend leuk, mijn ouders hebben in de afgelopen jaren steeds 1 van de kleinkinderen meegenomen naar Engeland, aangezien zij fan van het eiland zijn. Zo ben ik de jongste thuis, dus was nu mijn oudste zoon van 6 aan de beurt. Wat een avontuur: De boot vaart van Rotterdam-Europoort naar Hull & daar staat de bus voor York klaar.. op naar het grootste spoorwegmuseum van Europa. Op de boot had hij een Bobby helm gekocht… die hij de verdere reis non-stop heeft opgehad. Iedereen salueerde naar hem. Hij, opa & oma hebben heel erg genoten! Met de Ferry reizen is echt genietend reizen, in alle rust met elkaar kletsen, de boot ontdekken & slapen aan boord. Ook wij genieten er nog van, iedere avond weer prachtige verhalen over het avontuur met zijn opa & oma.

Ik gun ons allemaal weer meer te genieten van het leven & van elkaar zoals we deden toen we 6 waren. Tot volgende maand!

Eén gedachte over “Geen nieuws, is goed nieuws of moeten we meer vragen?

  • 5 april 2023 om 11:54
    Permalink

    Wauw! Wat komt deze blog weer binnen… Kan ook niet anders met jouw schrijfstijl, zo sterk! En alleen maar herkenning erin.
    Ik hoop wel dat ook jij dingen (onder)steunt en helpt, waar het jou ook energie geeft, niet alleen zuigt…. Daar is jouw aandacht echt te kostbaar voor!
    Leuk mens ben je!

    ❤️

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *