Ik verbaas me erover hoeveel COVID invloed heeft gehad op de wens tot samenwerken of elkaar opzoeken. Zo hadden we tijdens de COVID periode heel veel behoefte om elkaar te zien & samen te werken.. zo zijn we nu gewend geraakt aan thuis werken & met elkaar communiceren via een beeldscherm. Waardoor het contact meer transactioneel is dan echt de wens elkaar beter te begrijpen of naar nieuwe oplossingen te zoeken door de diversiteit aan zienswijzes.Zelf merk ik dat ik nog steeds bijna in mijn laptop kruip om de ander beter te begrijpen als er een afpsraak via Teams ingeschoten wordt & mij enorm stoor aan iemand die niet in de camera kijkt of überhaubt zichtbaar is. Dit probeer ik dan ook altijd bespreekbaar te maken, maar ook dat is lastiger online dan offline: elkaar feedback geven of aangeven wat je nodig hebt om de samenwerking te verbeteren.
Om goed te kunnen samenwerken ben ik toch echt van mening dat we de interesse in de ander niet moeten verliezen: ALLEEN GA JE SNELLER .. MAAR SAMEN KOMEN WE VERDER. Mischien ben ik wel te idealistisch ingesteld maar ik wil er een wedje op leggen dat als we meer moeite doen om de ander te begrijpen & denken in een win – win situatie in plaats van WHAT’S IN IT FOR ME we heel veel problemen op zouden kunnen lossen of in ieder geval minder complex en eenzijdig maken.
Zo springt bij mij nu de demonstraties op de A12 bij Den Haag voor de geest. Een schreeuw om aandacht voor een onderwerp dat doorslaat in focus op eigen belang zonder zicht op wat gebeurt er om mij heen. Of kijkende naar de politiek waarbij we iedere keer weer versnipperingen zien van partijen omdat de een toch net anders naar een onderwerp kijkt dan de ander.. En daar zit nou juist de kracht: door deze verschillende zienswijzen te herenigen & te kijken hoe een gezamelijke visie kan worden gevormd, waardoor we tot een beste oplossing komen. Lossen we het verschil nu met het versplinteren op door te verwijderen.
Vaak hoor ik dat we naast elkaar werken ipv samenwerken. Maar maakt dat de kwaliteit van je werk beter? Of maakt dat het werken leuker? Ik heb daar hele sterke twijfes over: de mens is een sociaal wezen.
Over sociaal wezen gesproken, hierbij wat inspiratie om het samen zijn te stimuleren, want alleen… is maar alleen. Alleen worden gedachtes waarheden in je hoofd, zonder spiegels voor te krijgen.
Doordat we een traditie hebben om ieder jaar met oma naar de Efteling te gaan is onze focus van: zoveel mogelijk attracties ervaren verlegd naar genieten van het rondwandelen door het prachtige park. Waanzinnig hoe de natuur samensmelt met de attracties van het park. Genieten doen we van alles bloeit en groeit in het park! Daarnaast genieten we van de gezichten van de jongens & hoelang ze naar een beeld in het sprookjesbos kunnen staren, genieten in alle rust!
Met mijn oudste vriendinnetje 24 uur weg gaan omdat een heel weekend lastig is met de kids, kozen we ervoor om op vrijdagavond na het eten van de kids weg te rijden & te overnachten in Lelystad. Bij hotel de Lange Jammer, grappige naam ook omdat het ons een lange tijd niet lukte om de rust voor elkaar te nemen & een heerlijk kneuterig plekje: de oude huisjes van de mannen die Flevoland opgebouwd/ opgespoten hebben. S’ochtends een heerlijk vers ontbijtje en toen vroeg op de boot naar de Marker Wadden. Wow wat een prachtige ontwikkeling in het Marker meer! Het fijnste van het eiland is: is dat de boot pas om 14 uur weer terug gaat & je verplicht wordt te onthaasten. Rustig slenteren door de prachtige natuur & veel heel veel kletsen. Tof te merken dat je oudste vriendinnetje over veel dingen hetzelfde denkt. Heb je toch in de basis dezelfde normen & waarden meegekregen. Fijn ook om het verleden samen op te halen, om zo dingen van nu te relativeren & te genieten van wat we hebben.
Als laatste dit pareltje: de Tiengemeten & het Landbouwmuseum een heerlijke plek waar we terecht kwamen met een teamontwikkeling training. Gaaf om met elkaar de veerpont op te stappen. Fysiek met elkaar de boot opstappen op weg naar een betere samenwerking. Prachtig eiland met schitterende natuur, geschiedenis & leuk museum over de Lanbouw. Het leukste van dit museum: de vrijwilligers die het in stand houden & die ons zo warm ontvingen dat we hier zeker naar terug zullen gaan! Super liefdevol werden we ontvangen & de zoon van 1 van de vrijwilligers maakte de lunch klaar: waardoor deze nog lekkerder smaakte. Gaaf om deze dagen te mogen doen vanuit Presteren door Samenwerken, want ook in ons werk is samen een team verder helpen leuker dan alleen!
Ik hoor graag wat jullie mooie plekken & momenten zijn, waarbij de focus op de ander wordt gestimuleerd of waar we het menszijn net wat nietiger doet voelen omdat de natuur ons overweldigdt. Waardoor we onze frustaties en belangen meer kunnen relativeren.Tot de volgende blog!