Ik snap het niet, maar wellicht heeft 1 van jullie hier een antwoord op: waarom zie ik altijd langs de weg 1 verloren schoen? hoe kan een schoen uit de auto/ bus vallen? Waarom is het er maar 1? Dit plaatje inspireerde mij voor deze blog: de afgelopen maand ben ik natuurlijk weer opgestart, zoals jullie vorige keer lazen. Wat voor mij verloren voelde begin september heeft zich in 1,5 maand ontpopt in floreren. Super leuke projecten op verschillende vlakken, nieuwe dingen leren & nieuwe mensen leren kennen. Maar allemaal geënt op mensen helpen om van een verloren gevoel, naar floreren te gaan.
Zo ben ik deze maand gestart als carrière coach bij JINC: een organisatie die jongeren helpt op weg naar werk. En niet de jongeren zoals mijn zoons opgroeien, die de mogelijkheid hebben om gesprekken te hebben met papa & mama. Of die ruimte, tijd & geld tot hun beschikking hebben om te ontdekken wat zij de wereld te bieden hebben. Nee, jongeren die verloren zijn in de zoektocht naar de toekomst, gelijke kansen bieden om tot dezelfde toekomst ontwikkeling te komen. Door met hen in gesprek te gaan over hun dromen, hoe deze te verwezenlijken of waar mogelijk een gesprek te voeren. Maak je wel echt je keuze op je 16e of loopt het leven in verschillende paden & ladders. Prachtig om hier aan mee te mogen werken! Wat heb ik mij verkeken op hoe deze jongeren zijn/ gedragen & communiceren. De jongeren die ik sprak hadden echt een doel voor ogen & willen er hard voor werken. Meer nog dan ik überhaupt op die leeftijd wilde & kon! Heel inspirerend & confronterend: hoe je vast zit in je eigen gedachtes & beelden. Hoe je denkt in de bewezen werkvormen, die helemaal de toekomst niet hoeven te zijn.
- Zo sprak ik een jongen die enig kind is van een alleenstaande moeder. Zijn moeder had dit jaar een hersenbloeding gehad.. deze jongen zorgde voor zijn moeder & haalde goede cijfers op school, heeft een vriendenclub van de voetbal & heeft precies voor ogen wat hij later wilde worden. Dat is nog eens aanpoten.
- Een andere jongen liep heel stoer te doen op de gang, lekker aan ’t stoeien & een grote mond. Dan spreek je deze jongen & vertelt hij jou dat hij kapper wil worden.. Niet net bedacht, nee vanaf dat hij 4 is heeft hij deze droom, knipt hij & bekijkt alles op YouTube dat hierover gaat. Dat is nou een droom hebben & er voor leven. Maar zo’n ander beeld dan dat je de eerste 5 minuten van iemand krijgt. Kun je wel een oordeel baseren op het gedrag wat je ziet? Moet je niet altijd in gesprek gaan, voordat je er een mening over kunt vormen?
Deze maand ook op pad & aan het werk gegaan met een conceptontwikkelaar. Super gaaf om mensen die verloren zijn in gedachtes & gesprek, te laten floreren door hen te laten werken met beelden & materialen. Zo hebben we hen laten brainstormen met Play Mobil. Natuurlijk leverde dit thuis even wat discussie op: want he .. waar gaat mijn speelgoed heen & komt het wel weer volledig thuis. Maar nadat hij de beelden had gezien, zei hei: “Mam, super gaaf, zulke opstellingen heb ik er nog niet mee gemaakt”. Mooi om op de dag te zien dat met het in beeld brengen van de mogelijkheden & gedachtes, dat dit echt bij droeg aan elkaar te begrijpen in ideeën & wensen. Wat blijkt dan aan het einde van de dag: we liggen niet zo ver uit elkaar & de ideeën harmoniseren wel.
Ook deze plek aan de Vinkeveense plassen deed mij denken aan van iets dat verloren is gegaan, verbouwen in iets dat gaat floreren: Koffiehuis Goede Morgen. Wat een gave plek! Je komt aan op een soort huisjespark, waar je veel oude huisjes gesloopt ziet worden, zoals de eerste foto hierboven. Dan zie je ineens een evenementen locatie, dat eigenlijk een afgebroken vakantiehuis is, die onderdeel blijkt te zijn van het Koffiehuis. Het koffiehuis waar je heel hartelijk ontvangen wordt met de meest lekkere gerechten! Echt een aanrader om daar eens te gaan wandelen & koffie te drinken, of wellicht je volgende vergadering te plannen!
Mijn jongste groeit als kool.. de tijd dat hij echt “new born” was is al verloren. Door deze mooie herinnering vast te leggen in beeld, blijft de herinnering voor mij floreren! Super leuk om de handen van de jongens vereeuwigd in de kast te hebben staan. Heel leuk ook om met z’n drietjes op stap te gaan & met je handjes in de “pannenkoekenmix” te dopen. Dat deze vervolgens hard wordt & je er een beeldje maanden later van krijgt, was voor mijn oudste echt een heel avontuur & soort sprookje: zijn dit echt onze handen? Super leuk om cadeau te geven & dit is ook echt een leuk mens waarbij je op bezoek gaat! Super dank Esther voor het cadeau & Romy voor het beeldje!
Als laatste opbloeier, circulair project/ hergebruik van oude materialen.. Super gaaf hoe mijn overbuurvrouw van een oud verloren busje samen met haar vriendin een florerende crêpes foodtruck heeft gemaakt: TRUUS & SUUS! Top voor bedrijfsevenementen & kinderfeestjes, zo kwam ik ze op meerdere plekken tegen: bijvoorbeeld bij het 5 jarig bestaan van de BSO van mijn zoontje: stonden ze op het terrein & alle kinderen kregen een heerlijke crêpe (zoals met smarties)!
