Bijzonder deze tijden: thuis met het gezin, straten leeg, veel zorgen in & over de wereld. Maar het brengt ook mooie dingen met zich mee.
Zo geniet ik daadwerkelijk iedere dag van het opgroeien van ons zoontje van 3,5 jaar. Leuk om met hem draken te verslaan, te tellen met 10 cijfers, boeken te lezen.. of zoals hij het zegt “Mama: zullen we samen chillen in de zon”.. Meneer pakt zijn stoel en een stapel boeken. Zo zitten we samen te lezen in de zon. Daarbij heeft hij ook de oplossing gebracht voor thuisbeweging met het hele gezin: elke dag voor het slapengaan hard dansen op.. jawel.. carnavalsmuziek.. 30 minuten volle workout.
Daarnaast met mijn man die ook 24/7 thuis aan het werk is, veel contact: spannende tijden, zijn werkgever had al een reorganisatie ingezet en ja wat betekent deze hele situatie nu voor de levensvatbaarheid van de organisatie. Maar het verbreedt ook weer je horizon: Waar zouden we ons voor in willen zetten? Waar zouden we kunnen bijdragen met onze kennis.
Zo dacht ik aan het begin van de Corona crisis: misschien kan ik wel bijdragen aan de logistieke uitdaging van de IC bedden in de zorg, en wel bij het crisis team van het Erasmus MC.. deze helden zijn dag in en dag uit bezig met de capaciteit van de bedden. Dit was iets, iets te hoog gegrepen: hiervoor heb je minstens 20 trouwe jaren bij het leger of het ziekenhuis moeten dienen. Dit was een gevalletje overschatten van je eigen kunnen.
Wij hebben onze roeping voor nu inmiddels gevonden: braaf naar de instructies van het RIVM luisteren: zoveel mogelijk thuis, 1 persoon boodschappen doen en puur voor een frisse neus en de conditie een wandeling. Want jeetje wat zijn wij als mens toch eigenwijs en smoezenmakers:
- “Nee ik was wel naar t strand maar bleef buiten de paden, stom he dat mensen naar de stranden gaan.”..Wat doe je zelf dan?
- “Ja we houden ons er ook echt strak aan, zaterdag wel lekker met vrienden gaan eten bij een ander stel.” ..Dat is naar mijn idee toch meer dan 3 personen op bezoek gaan?
- “Nee ik blijf ook echt in thuis quarantaine omdat mijn vrouw het wel heeft gehad, maar ja ik stap in de auto en bij het bos stap ik uit de auto en maak dan een wandeling.” ..En hoe kun je vooraf weten of je niet anderen tegen komt in het bos?
Ben blij te horen dat de minister president wel aangeeft dat we over het algemeen braaf luisteren; biedt meer rust. Echt mega respect voor de ministers en het RIVM, 24/7 bezig zijn met de gezondheid, de toekomst en de economie van het land, besluiten nemen waarbij ieder land het net anders doet.. en daarbij nog de vragen moeten beantwoorden van Wilders & Baudet. Want jeetje wat zijn deze heren een kei in vragen stellen waar niemand op het moment dat de vraag gesteld wordt een antwoord op heeft. Hoe makkelijk is het om van de zijlijn alleen maar vragen te stellen. Geeft toch t gevoel dat je voor een moment weer naar een hockey- of voetbalwedstrijd aan het kijken bent.. de beste stuurlui staan aan wal.
Het voelt als een bezinningsperiode, want jeetje hoe wij met de wereld, de economie en met elkaar omgingen. We moeten zaken toch anders gaan doen. Ieder kan nu voor zichzelf bedenken hoe men na de strijd eruit wilt komen.
