Het leven heeft 4000 weken.. hang zelf maar de slingers op.. het is zo kort

Als we geluk hebben heeft het leven 4000 weken en dat is als we +/- 80 worden. Hier is ook een tof boek over geschreven: een aanrader om de ogen te openen, maar niet om jezelf gek te maken. Gek idee, ik ben nu 40 dus heb er al 2000 opzitten. Als ik daar op terug kijk .. is het merendeel wel met slingers gevuld, maar dat elke dag een zonnestraal moet hebben is een illusie. Kijk ook naar de natuur, ook hier heb je storm, wolkenvelden, regen, guur weer, sneeuw, strak blauwe lucht, warmte, benauwdheid enz. enz. Eigenlijk niet heel anders dan wat er in ons brein afspeelt. En zonder downs geen ups. Als we ons daar maar van bewust blijven, na die regen of donkere wolken komen er echt weer mooie rustige dagen aan of volle zon & feest.

Zo heb ik de afgelopen maanden het heel druk gehad, daardoor nu bijna ook 2 maanden zonder blog. Die drukte was niet alleen fysiek of qua werk & sint-gekte, maar ook in mijn hoofd. Als zelfstandige merk ik dat er veel worstelingen, van gedachtes over situaties, met mijzelf zijn. Dit vraagt ook weer een andere relativering knop. Ik ben nu niet alleen Ceciel met de gedachtes die ik heb, maar ook de collega Ceciel, de motivator Ceciel, de manager Ceciel, de financial controller Ceciel, de sales Ceciel, Ceciel de moeder & natuurlijk Ceciel de echtgenote…. Best druk! Op elk vlak kan er wat spelen & dus meer gedachtes die mij onzeker (kunnen) maken op zoveel verschillende vlakken.

Maar wat echt heel gaaf is: juist door deze gedachtes & processen wordt ik sterker & krachtiger. Ik leer mijzelf steeds beter kennen & kan beter plaatsen waarom iets mij wel of niet raakt & wat ik ermee moet doen: aanpakken, laten rusten of teruggeven. Wow dat had ik 3 jaar geleden niet beseft, dat het niet alleen ondernemen is & mensen/ organisaties verder helpen. Maar dat het voor mij ook veel leren & ontwikkelen is, niet alleen inhoudelijk. Wat voor mij de afgelopen periode de slingers zijn geweest, zal ik weer delen met jullie in deze blog.

Zakelijk zijn dat o.a. bovenstaande momenten geweest: team coaching: gaaf om te zien dat het voor een ieder duidelijker wordt als het team in het wiel van DiSC wordt geplaatst & de diversiteit onderling zo duidelijk wordt, met daarbij de wil om de ander te begrijpen groter wordt.

Uitleg DiSC doormiddel van eigen producten: waarom worden we blij van een diversiteit aan koffieboon soorten & vragen we onszelf soms af waarom iemand anders reageert, dan dat jezelf zou doen. Het is toch juist gaaf om zo verschillend te zijn!

JINC: zo inspirerend om met die gasten van 16 na te denken over de toekomst & hoe ze hun leven graag zouden zien, maar ook wat ze hier dan voor moeten gaan doen.

Een echte slinger was Zandvoort met mijn moeder. Voor mijn 40ste kreeg ik een paar nachtjes weg met haar. We zaten super! Hotel aan het strand & de duinen/ circuit. Iedere ochtend stonden we op om een wandeling te maken & zelfs squats aan zee samen. Tip: BRING SALLY UP (grappig wat het met je brein doet als je niet weet wanneer je uit positie mag komen).

Maar het allerfijnste was om elkaar 3 dagen uitgebreid te zien en te spreken. Want hoeveel tijd & rust neem je daarvoor: verjaardagen of bij het oppassen of bij een andere family meeting. Heerlijk om samen herinneringen op te halen & karakters te vergelijken. in het kader van 4000 weken ECHT EEN AANRADER. Daarbij hadden we prachtweer & genoten we van de natuur. Ook leuk met het treintje ben je in 15 min in Haarlem om even lekker te winkelen of eten.

Genieten van het gezin, heerlijk in deze periode: samen Sinterklaas Journaal.. waarvan de oudste toch soms behoorlijk de balen heeft van hoe die Pieten oliedom bezig zijn.. & die Sint mam… dat kan toch niet zo oud. Briljant wat er in dat koppie allemaal rond gaat.

De jongste die niet verblikte of verbloosde van Sint & Piet.. zelfs kruidnootjes uitdeelde aan hen, alsof ze onderdeel waren van de familie, tijdens pakjes middag bij opa & oma. Het Sintpak heb ik een maandlang niet bij hem uitgekregen & wat was het een opperbest Sintje! Hij is ook erg druk met alle knopjes van het huis ontdekken: hoe lang ben ik?

Nu lekker met elkaar kerstfilms kijken & het huis versieren met de oudste, die daar helemaal van opbloeit & de jongste die bij alles ooooooooh wowwwwwww zegt: top publiek! Lekker wandelingen maken & genieten van spelen met andere kinderen & dieren, hier op de foto met een leeftijdsgenoot: een puppy die zo enthousiast was dat hij maar bleef kwispelen bij hem & hij er maar weer achteraan om het balletje te gooien.

Nu weer allemaal lekker genieten van het winterse prachtige weer, de feestdagen & de familie. Wat heerlijk is het om met het groen in de weer te zijn of om door het groen (wit) te lopen. Waar ik ook altijd heel blij van wordt is de kerstkrans maken voor moeder, schoonmoeder & de buufjes.

Heerlijk fröbelen & mensen blij maken met iets moois. Dit jaar zelfs nog verzoekjes gekregen om er ook een paar voor anderen te maken. Aankomend jaar ga ik een workshop geven in combinatie met een restaurant die voor waanzinnig lekkere hapjes zorgt. Zodat mensen op verschillende manieren blij de feestdagen in gaan, kijk er naar uit! Mocht je nu nog een krans willen hebben of maken.. laat dan een reactie achter bij dit bericht, zodat ik contact op kan nemen om je verder te helpen!

Voor nu voor een ieder een heerlijke kerst gewenst in welke vorm dan ook, zorg dat je meer energie krijgt dan je weggeeft! All the best voor 2023, tot in het nieuwe jaar.. PROOST!.

Hoe ga je van 100% naar 0%? Stoppen met de werkladder en het leven leven!

happyspreuk

Daar zit ik dan, in de laatste paar dagen van mijn carrière bij mijn werkgever. Na een super tijd van 7 jaar hebben we besloten uit elkaar te gaan. En zo voelt het.. een echtscheiding.

Wat tot een maand of 4 geleden als een normale situatie leek, is nu eindig. Ik zal jullie even meenemen…

Sinds het afronden van mijn Master Cultuur Management in Antwerpen 13 jaar geleden heb ik non-stop gewerkt. Van het een rolde ik in het ander en klom verder op die werkladder. Uiteindelijk sinds september 2015 als directeur in de evenementenbranche verantwoordelijk voor een club van 60 man. Heel gaaf en super dat ik op mijn leeftijd (toen 33 jaar) deze mega uitdaging kreeg. Dat men het vertrouwen in mij had. Het hield in keihard werken maar ook super veel voldoening door het coachen en begeleiden van de managers, door de strategie samen met de eigenaren van het bedrijf te mogen bedenken enzovoorts enzovoorts. De balans was perfect! Energie haalde ik uit iedere minuut, werk / privé balans was bij mij geen vraag.

In 2015 getrouwd, in 2016 een zoontje en in 2018 de wens voor een 2e.. En dan verandert het leven. Wat altijd als “aan komen waaien” ging, ging ineens met tegenwind. Tot vorig jaar liep alles super: voor ons zoontje hadden we een perfecte oplossing -> voor ons  geen uitdaging met uit vergaderingen rennen en strakke opvangtijden. Wij konden nog steeds knallen op het werk en knallen / genieten thuis. Daar kwam vorig jaar verandering in.

We wilden graag gaan voor een 2e, en dat leek zo simpel want nr 1 was ook zo simpel gegaan. Geen complicaties, direct zwanger, met verlof en direct bevallen, geen hel en huilbaby. Dat is dit jaar wel anders, het wolkje leek steeds donkerder te worden. En dat voor iemand die bij alles het positieve eruit wil halen, al is het een les. Zo zei ik na miskraam nr 1: “Leerzaam: beide voetjes op de grond”. Bij miskraam nr 2: “Fijn dat we nu weten hoe mijn lichaam in elkaar steekt (een Uterus Bicornis) en waarom ons mannetje 4 weken te vroeg is geboren”. Maar intensief was het wel, want door de complicatie van de Uterus Bicornis (hartvormige baarmoeder) liepen de miskramen niet vlekkeloos, maar lange trajecten van ziekenhuis in en uit en afwachten tot het netjes allemaal weer opgeruimd was.

Daar kwam dus de eerste domper: fysiek werd ik minder krachtig, mijn mindset werd minder positief. En wat eerst moeiteloos ging, werd een opgave. Werk / privé? Dit werd: hoe plan ik ziekenhuisbezoeken om mijn werk, want die vergadering kan ik toch niet missen. Verkeerde balans dus.

Ook hier had ik met mijn werkgever een goede oplossing voor gevonden: een gesplitste rol. Waardoor de verantwoordelijkheid en druk af zou nemen. Maar het zat niet in de rol, het zit in mijn karakter. Ik ga er voor 100% voor en dat kun je niet naar 2 vaatjes brengen: er moet een balans zijn. En na miskraam nr 3 (met aansluitend nr 4) zag ik ook in dat ik meer tijd en aandacht naar privé moest gaan brengen. Echter kan minder tijd en energie brengen niet in mijn functie. Daardoor zijn mijn werkgever en ik op een nette manier uit elkaar gegaan en is mijn laatste dag donderdag aanstaande.

Ik wil My Dams de aankomende maanden niet alleen gebruiken om dit proces van mij af te schrijven, maar ook om te inspireren. Want wat gaaf: ik heb weer een leeg canvas voor mij, de zakelijke “handboeien” zijn af. Wat gaat 2020 ons brengen? Welke keuzes ga ik maken? Waar ga ik werken? Ga ik voor mijzelf beginnen? Is My Dams mijn toekomst.

Hoe leuk.. alles komt bij elkaar: wat in 2016 begon als een site voor “Hip Urban Ladies”, met als leus “live life to the fullest”, gaat nu over mijzelf. Ik ga het leven leven, van grote stad naar een klein stadje in de polder. Maar nog steeds vol enthousiasme in het leven en naar de toekomst!