2021 nu al een bijzonder jaar

Wat een gekke start van het nieuwe jaar, wat een onrust. Ik blijf mij verbazen over de behoefte van “je mening uiten” of liever gezegd te poneren alsof het een feit is. Deze foto is natuurlijk extreem, Amerika is extreem .. Trump is extreem. Maar is het dat we met zoveel gruwel en afkeer kijken naar deze beelden omdat we bang zijn voor waar we ook in ons kikkerlandje toe in staat zijn? Als ik zie, lees & hoor hoeveel meningen er stellig worden ingenomen over alles waar we eigenlijk zelf geen invloed op hebben, wordt ik er eng van. Waarom kunnen wij ons niet rustig houden, of het even niet weten & vertrouwen op specialisten. Waarom moeten wij alles, maar dan ook alles beter weten? Zal het ministerie nou echt hebben bedacht: “laten we eens lekker met elkaar de economie omver helpen.. hadden we even zin in”. En kunnen we echt een faillissement vergelijken met de dood? Zie je .. ik weet het niet & ik vind het ook wel prima dat ik het niet weet. Ik vond Youp van ’t Hek heel krachtig met zijn eindejaarsconference: “Korrel Zout” idd laten we het leven & ons zelf een beetje met een korrel zout nemen!

Wij zelf zijn ook in 2021 weer getest op het leven met een korrel zout nemen. Denk je dat je alles gehad hebt met betrekking tot wat afwijkend kan zijn bij een zwangerschap & word je, met de 20 weken echo vorige week, toch weer verrast: SUA. Alles zag er verder goed uit, maar blijkbaar 1 slagader van de placenta naar ons kindje toe in plaats van 2. Het enige dat we konden doen: vragen aan de specialist wat dit betekent, wat dit voor de toekomst inhoudt & wat ons te wachten staat. Tuurlijk waren boos, angstig & down. Het feit dat het zo was & weer iets “geks” . Niet op de boodschapper, niet op de arts, niet op de specialist: die helpen ons aan informatie & kijken waar ze zover hun macht rijkt kunnen helpen. Ik denk dan ook dat dit is waar de meeste mensen moeite mee hebben in deze COVID tijd: op zoek naar boos zijn op iemand of iets, terwijl de boosheid & angst ergens anders vandaan komen. Als we die zoektocht nou eens meer deden, levert dat direct 2 voordelen op:

  • We komen verder met ons zelf, door meer zelfkennis te ontwikkelen.
  • We laten de specialisten het werk doen dat zij moeten doen, wellicht zelfs met een beter gevoel: “het land staat achter ons”. Van vertrouwen geven wordt immers ieder mens beter.

Gelukkig hebben we afgelopen donderdag na een lang onderzoek in het LUMC, te horen gekregen dat alles goed gaat met onze NR 2. Het blijkt een veel voorkomende afwijking te zijn, die geen extra complicaties hoeft op te leveren bij het kindje. Ook hier wil ik het vergelijk trekken met je mening “vormen” .. 90% wat ik op het internet heb gelezen heeft mij angstig gemaakt: schijnzekerheden, omdat ik de schrijver of het doel van een bepaald onderzoek of stuk niet ken. Tuurlijk is je eigen kennis & gedachte verbreden goed, echter betekent het niet, dat de oppositie van de specialist de waarheid is.. zeker niet op het internet. Nu kunnen we echt gaan genieten van het idee dat er een kleintje op komst is, wat ons zoontje al een tijd heeft: die zegt iedere morgen de baby goedemorgen & legt al zijn “baby speelgoed” al opzij.

Naast mijn gezondheid gaat mijn “business” heel goed! Ik heb in middels mijn klantenkring uitgebreid & heb strategie trajecten lopen, 1 op 1 coaching, hulp bij personeel werving & marketing acties. Super leuk deze diversiteit aan taken! Mega gaaf om in de keuken te mogen kijken van verschillende type ondernemingen & bovenal dat de ondernemers ook daadwerkelijk verder komen! Doel tot op heden dus behaald, blij met de keuze! Natuurlijk is het straks weer spannend: zwangerschap “verlof” met daarna terugkomst op de markt. Maar ik merk dat het veel ruimte & lucht geeft, dat ik zelf kan bepalen wanneer ik wat doe. Niet onder tijdgebonden momenten zaken regelen, maar wanneer ik de inspiratie & energie heb, lekker knallen. Daarbij heb je wel deadlines, verwachtingen & afspraken waaraan je je confirmeert, maar deze zijn motiverend om het beste uit mezelf te halen & het mooiste product te leveren. Continu in ontwikkeling zijn door daarnaast opleidingen te volgen, literatuur te lezen & feedback te vragen. Dit boek heeft mij ontzettend geïnspireerd, deze heb ik als kerstgeschenk aan mijn klantenkring gegeven. Het vertaalt echt mijn denkwijze & opvattingen in hele mooie platen & teksten: De jongen, de mol, de vos en het paard door Charlie Mackesy.

Gek idee dat dit de laatste “lockdown” waarschijnlijk is. Bijzonder dat we onze jongen zo van dichtbij hebben zien ontwikkelen het afgelopen jaar. Heel dankbaar hiervoor! Natuurlijk doet het een beroep op je flexibiliteit & creativiteit! Met veel wandelen, spelen, knutselen & aandacht merk ik dat hij het goed naar zijn zin heeft. Wel merk ik dat het mij ook soms somber stemt: het idee dat er ook kinderen zijn die het deze periode heel zwaar hebben. Door in een onveilige omgeving op te groeien, verwaarloost te worden of onder hoge druk op tenen door het huis moeten. Graag zou ik hier iets voor willen doen, alleen hoe … nog geen idee. Hier ga ik mijn gedachtes eens over laten broeden. Een leuke tip: Natuurmonumenten heeft een hele leuke zoekmachine & app t.b.v. wandelingen, waarbij je aan kan geven met wie je gaat wandelen of welke vorm van natuurlijk je wilt bezoeken. Daarbij is ons zoontje vanaf zijn geboorte al lid van Natuurmonumenten, waarbij hij ieder seizoen leuke weetjes ontvangt uit de natuur OERRRRRR, ook dit is een aanrader! Onderstaande foto’s zijn van onze wandeling bij Nieuwkoop in Lusthof de Haeck PRACHTIG!

Onderstaande de diverse activiteiten die we ondernemen: knutselen, verkleden, tekenen/ thuisschool met z’n beste vriendinnetje & skiën op de borstelbaan in Nieuwegein. Heel leuk.. we zouden eigenlijk met kerst naar Oostenrijk zijn gegaan, dit schuift een jaartje op.. maar meneer heeft wel weer lekker z’n ski skills kunnen oefenen, buiten sporten is top voor die kids!

In een pizzapunt de helling af zonder ouders die hysterisch onder aan de piste staan te joelen (gefilmd van achter het hek.. net echt aapjes kijken)

En als laatste tip een leuk spel als je ’s avonds samen iets anders wilt doen dan hardlopen, wandelen, televisie, Netflix of lezen. Dit spel is echt leuk, ieder potje is anders & gedurende het spel loopt het ook anders. Niet zoals bij bijvoorbeeld Stratego.. aan het begin zie je al of je aan het winnen bent of niet. Hier is het echt een verassing wie de winnaar is. Het is strategisch, je bent met de ander zijn spel bezig & je eigen ontwikkeling. Gekregen van een co-trainer heel leuk kerst cadeautje: “keer op keer 2”. Veel plezier & tot de volgende blog!

(Kerst) Toekomst geschenk

Weer een maandje verder .. wat ik vorige keer nog niet kon delen, maar nu wel: ZWANGER! We zijn mega blij, kunnen het bijna niet geloven. Maar het voelt ook zo ontzettend dubbel, nu pas merk ik hoe erg wij deze optie hadden afgeschreven. Voor ons was een 2e kindje geen mogelijkheid meer.. dan komt dit mooie nieuws. Spannende weken waren het: blijft het hangen, hoe zal het verlopen & als het blijft hangen, is het dan gezond? Veel vragen met onzekerheden die weer op ons afkwamen & komen. Voor nu genieten we van ruim 14 weken zwangerschap! Dol gelukkig zijn we met de keuze om voor mijzelf te beginnen, nu voelt het niet als spijbelen, als we weer naar het ziekenhuis moeten. Want ja, de screenings dit keer zijn vaker dan bij ons 1e kindje. Ook de COVID tijd geeft in dat opzicht rust: samen thuis wennen aan het idee dat er een 2e naar alle waarschijnlijkheid bij gaat komen. Dit kunnen we niet anders dan in alle rust een plekje geven. Gek hoe zo’n proces gaat, de “naïeve” blijdschap is er niet meer, maar er is ook wel iets moois voor terug gekomen: het bewuste gevoel van geluk dat dit ons toch gegund is. Ondanks dat het veel struggles, onzekerheden & pijn geeft.

We hebben deze maand dan ook lekker veel gewandeld om rust & ruimte te geven aan alle gedachtes & gesprekken die we samen hierover hadden. Daardoor hebben we een hele fijne nieuwe plek ontdekt: De Soesterduinen, man wat is dit een prachtige plek. Een mega speeltuin voor de kids. We hebben uren & uren achter elkaar verstoppertje gespeeld. Door alle verschillende vormen van vegetatie kun je je vanuit “het strand” zoals onze zoon het noemde, goed verstoppen in het bos/ heidegras of klimmen in grote naaldbomen. Het gaf een heel gelukkig gevoel, je hoorde over de hele heide allerlei ouders verstoppertje spelen met hun kinderen. Hoe mooi is dat, geen rennen/ vliegen naar een verjaardag/ feestje of afspraak, maar genieten van de kinderen in de prachtige natuur! Daarnaast mocht je een hond hebben: honden zijn hier welkom & mogen los lopen. Oja een tip: in het weekend kan het druk zijn, dus tussen het thuiswerken door is het best goed een wandeling te maken! Parkeren kun je het beste hier.

Oh wat hebben we genoten van Sinterklaas, dit jaar was mijn zoontje er zich echt bewust van. Iedere avond Sinterklaas journaal & op school uitgebreid besproken & gevierd. Hij genoot voor 300%: niet bang voor de beste man of de Pietenbazen, nee hoor meneer zat vooraan, kletste de oren van Piet z’n hoofd. Prachtig om te zien, waardoor wij ook 300% genoten, maar oh wat was ik blij toen pakjesavond achter de rug was & de kersboom opgezet kon worden. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar omdat het zo druk is & zo’n gekkenhuis! Daarnaast heb ik er best moeite mee dat het zo op spullen gericht is. Hij heeft al zoveel & kinderen die het moeilijk hebben, hebben weinig tot niks. Ik merk dat ik hier iets mee wil doen, hoe weet ik nog niet. Maar daar kom ik nog op terug.

Misschien kwam het ook wel een beetje omdat ik gewoon heel blij wordt van stylen, huis weer helemaal kerstgezellig maken. Lekker met de foute kerstnummers op, meezingend de ballen in de boom. Dit jaar was ik wat creatiever: alle ballen aan linten gedaan, wat een heel mooi, sierlijk effect geeft aan de boom. Elke ochtend als we hem weer aanzetten, zeggen we: Jeetje wat een mooie boom. Leuk om te zien dat je in december zo heerlijk kan kneuteren met elkaar! Ik moet ook zeggen: ik snap de commotie rondom kerst niet zo goed i.v.m. COVID. Wel voor de horeca hoor, begrijp mij niet verkeerd, het is toch hun piekmaand die niet tot nauwelijks doorgang kan hebben. Ik bedoel de commotie over kerst vieren. Niet met grote groepen, maar met een klein bezoek. Zo hebben we pakjesavond enkel met mijn schoonouders gevierd. Wat een prachtige avond! Echt genoten van heerlijk uitgebreid met elkaar eten, pakjes uitpakken & toen de kleine verwende man naar bed was: de mooie gesprekken met elkaar. Want dat heb je zoveel meer nu! Door enerzijds de bewustwording die het ons gebracht heeft: genieten van het kleine & van elkaar. En anderzijds de tijd & ruimte die je voor elkaar hebt. Ik kijk uit naar prachtige feestdagen met veel mooie momenten & genieten van de gesprekken. Daarbij kijk ik stiekem ook een beetje uit naar het nieuwe jaar! Wat gaat ons 2021 geven na het gekke 2020 (voor ons het gekke 2019 & 2020). Ik hoop voor jullie allen dat 2021 heel veel moois, inspiratie & geluk gaat geven, zoals 2020 voor mij heeft gedaan!

Home sweet Home

Bijzonder deze tijden: thuis met het gezin, straten leeg, veel zorgen in & over de wereld. Maar het brengt ook mooie dingen met zich mee.

Zo geniet ik daadwerkelijk iedere dag van het opgroeien van ons zoontje van 3,5 jaar. Leuk om met hem draken te verslaan, te tellen met 10 cijfers, boeken te lezen.. of zoals hij het zegt “Mama: zullen we samen chillen in de zon”.. Meneer pakt zijn stoel en een stapel boeken. Zo zitten we samen te lezen in de zon. Daarbij heeft hij ook de oplossing gebracht voor thuisbeweging met het hele gezin: elke dag voor het slapengaan hard dansen op.. jawel.. carnavalsmuziek.. 30 minuten volle workout.

Daarnaast met mijn man die ook 24/7 thuis aan het werk is, veel contact: spannende tijden, zijn werkgever had al een reorganisatie ingezet en ja wat betekent deze hele situatie nu voor de levensvatbaarheid van de organisatie. Maar het verbreedt ook weer je horizon: Waar zouden we ons voor in willen zetten? Waar zouden we kunnen bijdragen met onze kennis.

Zo dacht ik aan het begin van de Corona crisis: misschien kan ik wel bijdragen aan de logistieke uitdaging van de IC bedden in de zorg, en wel bij het crisis team van het Erasmus MC.. deze helden zijn dag in en dag uit bezig met de capaciteit van de bedden. Dit was iets, iets te hoog gegrepen: hiervoor heb je minstens 20 trouwe jaren bij het leger of het ziekenhuis moeten dienen. Dit was een gevalletje overschatten van je eigen kunnen.

Wij hebben onze roeping voor nu inmiddels gevonden: braaf naar de instructies van het RIVM luisteren: zoveel mogelijk thuis, 1 persoon boodschappen doen en puur voor een frisse neus en de conditie een wandeling. Want jeetje wat zijn wij als mens toch eigenwijs en smoezenmakers:

  • “Nee ik was wel naar t strand maar bleef buiten de paden, stom he dat mensen naar de stranden gaan.”..Wat doe je zelf dan?
  • “Ja we houden ons er ook echt strak aan, zaterdag wel lekker met vrienden gaan eten bij een ander stel.” ..Dat is naar mijn idee toch meer dan 3 personen op bezoek gaan?
  • “Nee ik blijf ook echt in thuis quarantaine omdat mijn vrouw het wel heeft gehad, maar ja ik stap in de auto en bij het bos stap ik uit de auto en maak dan een wandeling.” ..En hoe kun je vooraf weten of je niet anderen tegen komt in het bos?

Ben blij te horen dat de minister president wel aangeeft dat we over het algemeen braaf luisteren; biedt meer rust. Echt mega respect voor de ministers en het RIVM, 24/7 bezig zijn met de gezondheid, de toekomst en de economie van het land, besluiten nemen waarbij ieder land het net anders doet.. en daarbij nog de vragen moeten beantwoorden van Wilders & Baudet. Want jeetje wat zijn deze heren een kei in vragen stellen waar niemand op het moment dat de vraag gesteld wordt een antwoord op heeft. Hoe makkelijk is het om van de zijlijn alleen maar vragen te stellen. Geeft toch t gevoel dat je voor een moment weer naar een hockey- of voetbalwedstrijd aan het kijken bent.. de beste stuurlui staan aan wal.

Het voelt als een bezinningsperiode, want jeetje hoe wij met de wereld, de economie en met elkaar omgingen. We moeten zaken toch anders gaan doen. Ieder kan nu voor zichzelf bedenken hoe men na de strijd eruit wilt komen.

Uitwaaien

De 1e maand “Rust” is voorbij gevlogen. Emoties schommelde alle kanten op en we gingen van hele hoge pieken naar hele lage dalen. Ik zal jullie weer meenemen.

Voor de kerst werden we dol enthousiast verrast: de test was weer positief. Zal het dan toch, zal het zo perfect zijn… door het besluit te nemen meer energie te brengen naar privé, dat er een wonder groeit in mijn buik? Maar met deze mooie, positieve & blije gedachtes kwam ook de twijfel, angst & onrust.

We gingen met kerst naar Oostenrijk wat deel 1 werd van uitwaaien. Heerlijk de berglucht, kaisersmarrn, wandelingen & skiën. Maar zal het nog leven? Is er nog actie in mijn buik? En ja hoor.. na een fantastische afdaling stond ik beneden aan de berg te drammen als een klein kind voor een zwangerschapstest. Op mijn skischoenen ging ik wandelen naar de apotheek.. 2 km berg op & berg af, maar die test moest er komen. Snel een berghut ingedoken en..  weer positief. Dit moet goed gaan, wat een feest!

Oud & Nieuw gevierd bij vrienden in Rotterdam. 12 uur voelde als uitwaaien deel 2, met de frisse wind in ons gezicht, namen wij afscheid van 2019.. op naar een super 2020, waar de mogelijkheden openliggen. Super excited om dit spannende jaar te gemoed te gaan, heel veel zin om alle uitdagingen aan te pakken!

En zo startte het:

  • bij de gyn zagen we hartactie, woehaaa het is echt goed!
  • Hatsa mijn eerste oefenklus binnen gehaald als “ZZP’er” -> conceptontwikkeling, promotie- & business plan voor een restaurant
  • Soepel ingeschreven bij het UWV

Nog geen 7 dagen van dit geluk kunnen genieten, bloedingen.. oh nee daar beginnen we weer. En ja hoor geen hart actie meer. daar trad uitwaaien deel 3 in: weg waaide de mooie toekomstbeelden van nr. 2. Weg waaide de hoop dat het lichaam het toch goed kon volbrengen, weg was de rust.

Gelukkig hadden we deze maand ook een afspraak met de specialist op het gebied van zwanger blijven prof. dr. Bloemenkamp . Wat een fantastisch mens, zij is op de hoogte van alle onderzoeken over de hele wereld op het gebied van miskramen. Daarnaast werkt zij super samen met mijn behandeld gyn, wat het proces ook versnelt. Alles maar dan ook alles wordt nu onderzocht: chromosomen, baarmoeder, stolling & immuniteit.

Dit voelde goed:

  • Onderdeel zijn van een onderzoek team i.p.v. patiënt
  • Gerichte onderzoeken i.p.v. door blijven modderen
  • Twijfel weggenomen: niet te oud -> onzin
  • Hoop gekregen: “het is mogelijk, geef niet op” is er gezegd

Overvol van kennis en indrukken liepen wij het ziekenhuis uit. Want jeetje.. dan besef je je ook, als je in het Wilhelmina Kinderziekenhuis loopt: wat hebben mensen het mega zwaar met ontzettend zieke kindjes. We mogen in onze handjes knijpen dat nr. 1 van ons zo goed gelukt is. deel 4 uitwaaien was om dit alles een plekje te geven. Met nog geringe energie (want deze miskraam was met teveel bloed verlies, waardoor mijn HB te laag was, waardoor ik aan een ijzer infuus heb gelegen) reden wij de volgende dag naar Utrecht. Samen, na een ochtend hard huilen, boosheid, blijheid, hoop, ongeloof en alle emoties door elkaar. Eindelijk een keertje eten bij Mr. Black And The White Ox wow wow wow. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n heerlijke burrata gegeten: burrata op toast met honing, gebrande cashewnoten, lauwwarme cherry tomaten en dun gesneden verse wilde tomaten. Wat een genot voor het oog & mond. Dit is uitwaaien: hoofd even helemaal bij de smaak, fantastisch echt een aanrader!

Het weekend gingen we naar Scheveningen Haven met z’n drietjes. Genieten van het gezin dat we nu zijn: een fantastisch leuk gezin, met een super ventje! Uitwaaien deel 5 op het strand. Heerlijk :neus vriest er bijna af, golven toren hoog & kijken naar de surfers die ze proberen te bedwingen. Dat is uitwaaien. Gedachtes en emoties genoeg ruimte gegeven en nu weer genieten van de mooie dingen. Wat is de natuur en het gezin toch prachtig! En als klap op de vuurpijl: heerlijke oesters met een wijntje bij Simones, want zo sluit je een mooie stranddag af.

Nu weer met frisse energie aan het werk voor mijn eerste oefenklus, het UWV en mijn gezin. De onderzoeken lopen, bloed is afgenomen & in februari horen we meer. Wij kijken uit naar 2020!

Hoe ga je van 100% naar 0%? Stoppen met de werkladder en het leven leven!

happyspreuk

Daar zit ik dan, in de laatste paar dagen van mijn carrière bij mijn werkgever. Na een super tijd van 7 jaar hebben we besloten uit elkaar te gaan. En zo voelt het.. een echtscheiding.

Wat tot een maand of 4 geleden als een normale situatie leek, is nu eindig. Ik zal jullie even meenemen…

Sinds het afronden van mijn Master Cultuur Management in Antwerpen 13 jaar geleden heb ik non-stop gewerkt. Van het een rolde ik in het ander en klom verder op die werkladder. Uiteindelijk sinds september 2015 als directeur in de evenementenbranche verantwoordelijk voor een club van 60 man. Heel gaaf en super dat ik op mijn leeftijd (toen 33 jaar) deze mega uitdaging kreeg. Dat men het vertrouwen in mij had. Het hield in keihard werken maar ook super veel voldoening door het coachen en begeleiden van de managers, door de strategie samen met de eigenaren van het bedrijf te mogen bedenken enzovoorts enzovoorts. De balans was perfect! Energie haalde ik uit iedere minuut, werk / privé balans was bij mij geen vraag.

In 2015 getrouwd, in 2016 een zoontje en in 2018 de wens voor een 2e.. En dan verandert het leven. Wat altijd als “aan komen waaien” ging, ging ineens met tegenwind. Tot vorig jaar liep alles super: voor ons zoontje hadden we een perfecte oplossing -> voor ons  geen uitdaging met uit vergaderingen rennen en strakke opvangtijden. Wij konden nog steeds knallen op het werk en knallen / genieten thuis. Daar kwam vorig jaar verandering in.

We wilden graag gaan voor een 2e, en dat leek zo simpel want nr 1 was ook zo simpel gegaan. Geen complicaties, direct zwanger, met verlof en direct bevallen, geen hel en huilbaby. Dat is dit jaar wel anders, het wolkje leek steeds donkerder te worden. En dat voor iemand die bij alles het positieve eruit wil halen, al is het een les. Zo zei ik na miskraam nr 1: “Leerzaam: beide voetjes op de grond”. Bij miskraam nr 2: “Fijn dat we nu weten hoe mijn lichaam in elkaar steekt (een Uterus Bicornis) en waarom ons mannetje 4 weken te vroeg is geboren”. Maar intensief was het wel, want door de complicatie van de Uterus Bicornis (hartvormige baarmoeder) liepen de miskramen niet vlekkeloos, maar lange trajecten van ziekenhuis in en uit en afwachten tot het netjes allemaal weer opgeruimd was.

Daar kwam dus de eerste domper: fysiek werd ik minder krachtig, mijn mindset werd minder positief. En wat eerst moeiteloos ging, werd een opgave. Werk / privé? Dit werd: hoe plan ik ziekenhuisbezoeken om mijn werk, want die vergadering kan ik toch niet missen. Verkeerde balans dus.

Ook hier had ik met mijn werkgever een goede oplossing voor gevonden: een gesplitste rol. Waardoor de verantwoordelijkheid en druk af zou nemen. Maar het zat niet in de rol, het zit in mijn karakter. Ik ga er voor 100% voor en dat kun je niet naar 2 vaatjes brengen: er moet een balans zijn. En na miskraam nr 3 (met aansluitend nr 4) zag ik ook in dat ik meer tijd en aandacht naar privé moest gaan brengen. Echter kan minder tijd en energie brengen niet in mijn functie. Daardoor zijn mijn werkgever en ik op een nette manier uit elkaar gegaan en is mijn laatste dag donderdag aanstaande.

Ik wil My Dams de aankomende maanden niet alleen gebruiken om dit proces van mij af te schrijven, maar ook om te inspireren. Want wat gaaf: ik heb weer een leeg canvas voor mij, de zakelijke “handboeien” zijn af. Wat gaat 2020 ons brengen? Welke keuzes ga ik maken? Waar ga ik werken? Ga ik voor mijzelf beginnen? Is My Dams mijn toekomst.

Hoe leuk.. alles komt bij elkaar: wat in 2016 begon als een site voor “Hip Urban Ladies”, met als leus “live life to the fullest”, gaat nu over mijzelf. Ik ga het leven leven, van grote stad naar een klein stadje in de polder. Maar nog steeds vol enthousiasme in het leven en naar de toekomst!

Iedereen uitnodigen voor de borrel/ receptie maar beperkt budget?

Iedereen uitnodigen voor de borrel/ receptie maar beperkt budget?

Zo lastig: de gastenlijst…

Wie nodig je waarvoor uit? Mensen tussendoor naar huis sturen? Die ene tante wel of niet? O shit daar komt mijn vader ook nog aan met een waslijst met mensen die je sinds luiertijd al niet meer hebt gesproken.

Naar de locatie met die waslijst aan mensen voor tijdens de borrel/receptie, trek die beurs maar! Want veel zullen ze er zeker voor gaan vragen.

De oplossing:

Enkel champagne en limo schenken.

Ja dat klinkt gek, maar zo is de oplossing:

  1. Regel met de locatie dat je tijdens de borrel/receptie  zelf champagne schenkt. Kurkengeld it is… (maar dat hoeft niet veel te zijn, als het alleen de borrel op deze wijze is en je hebt ook feest en diner daar, dan ben je voor een euro per gast al klaar)
  2. Genoeg dozen met jullie lievelings pagne/cava/prosecco (leuk als de etiketten in jullie logo zijn)
  3. Ja ja, ook voor de niet-alcoholica’s heb jij de perfecte oplossing: zelfgemaakte vlierbloesemsiroop in waanzinning mooie grote weckpotten met tapje
  4. Ingrediënten:
  • verse vlierbloesem: schermen van vlierbloesem 2 handen vol per liter, gedroogde vlierbloesem: 2 eetlepels per liter
  • 1250 gram suiker per liter
  • 20 gram citroenzuur per liter (optioneel, verkrijgbaar bij drogist)
  1. Hoelang ben je ermee bezig?

Voorbereidingstijd:

10 minuten

Kooktijd:

10 minuten

  1. Hoe te bereiden?

Overgiet de schermen met water zodat ze net onder staan maar ook niet veel meer. Zo zorg je dat je een geconcentreerde smaak krijgt en dat is wat je wilt bereiken. Doe de deksel er nu op en laat dit mengsel 1 dag staan op een koele plek in je huis. Iets langer laten staan kan ook maar overdrijf het niet.

Giet nu alles door een groot vergiet zodat je alleen het vocht overhoudt. Hier zitten nog veel onzuiverheden in. Zeef het nog eens en giet het daarna door een zeefdoek. Zo krijg je een mooie transparante vloeistof. Helemaal helder krijg je het alleen nooit omdat er altijd wat fijn stuifmeel overblijft in het water. Dat geeft niets, het toont gewoon dat jij jouw siroop helemaal zelf gemaakt hebt.

Meet de hoeveelheid vocht af en doe het in een grote pan. Voeg nu per liter 1250 gram suiker toe en verhit het tot het net niet kookt. Roer tot de suiker is opgelost, je bent hier afhankelijk van de hoeveelheid ongeveer 10 minuten zoet mee. Roer het citroenzuur erdoor tot het is opgelost. Dit is te verkrijgen bij een ouderwetse drogist. Deze siroop kun je ook prima zonder citroenzuur maken. Citroenzuur zorgt voor een frisse smaak en lange houdbaarheid. Voor de frissere smaak kun je ook citroensap en schil meekoken en voor het vullen van de flessen verwijderen. Ook zonder citroenzuur is deze siroop uiteraard houdbaar maar wel minder lang.

Maak flessen van te voren goed schoon met kokend water. Vul de flessen nu heet af. Sluit ze direct na het vullen goed af. Bijvoorbeeld met de handige rubber doppen of gewoon met een schroefdop of kurk.

KLAAR!

7. Geef deze flessen, de pagne en je prachtige weckpotten (gewoon bijvoorbeeld bij BOL.COM te bestellen) in de week voor jullie huwelijk af bij de locatie, en klaar ben je!

Om het helemaal af te maken en niet te standaard: geen taart maar lekker macarons voor de sweetlovers en rauwe hammetjes!

 

DIY bloemen voor je huwelijk

DIY bloemen voor je huwelijk

Zo irritant: naar de bloemist: + 100 € omdat je laat vallen dat je liefde je ten huwelijk heeft gevraagd…

Maar hier een oplossing: Ga een week vooraf naar de markt!

  1. De liefste man met bloemen zoek je uit
  2. Lach vriendelijk naar de beste man
  3. Vertel hem welke kleuren je graag zou willen (max 4)
  4. En ja dames: niet die Bridezilla naar boven laten komen, let it gooooooo! Het is fantastisch als bloemen in jouw kleur zijn, maar of er nou 6 rozen meer of 10 ranonkels extra zijn… let it go!
  5. Vraag of je de dag voor het huwelijk de “left overs” in jouw kleur kan ophalen
  6. En ja hoor hatsa! Bijgaande foto was zo’n 50 € deal…  oja inclusief 40 vazen bloemen en een hele kerk prachtig aangekleed en wel
  7. Zorg voor 4 vriendinnen (moeders doen het ook erg goed) en vraag hen de bloemen in de desbetreffende vazen te zetten
  8. En wel op de volgende manier:
    1. Alle vazen die je gevuld wilt hebben op een rij
    2. Vriendin 1 is verantwoordelijk met schaar voor bloemsoort 1
    3. Bloemsoort 1 open: vriendin 1 verdeelt bloemsoort 1 over de vazen
    4. Vriendin 2 is verantwoordelijk met schaar voor bloemsoort 1
    5. Bloemsoort 2 open:….
    6. Bloemsoort 3 enz enz
  9.  Verdelen maar die prachtige vazen!
  10. Oja, laat achteraf een foto van je huwelijk even zien aan de bloemist waar je vooraf achterover viel van de belachelijk hoge prijs: wie het laatst lacht, lacht het best!